Het Parool / Kunst & Media (16-oktober-2010)
Productiehuis MC heeft officieel de deuren geopend van het nieuwe MC Theater in Cultuurpark Westergasfabriek. Artistiek directeur Marjorie Boston: ‘Wij zijn de voorhoede.’
DANIËL BERTINA
“De naam MC komt uit verschillende hoeken,” zegt artistiek directeur Marjorie Boston, terwijl ze in de prachtige nieuwe zaal van het MC Theater poseert met een groot MC logo in de armen. “Het refereert natuurlijk aan de fusie van onze theaterorganisaties Made in da Shade en Cosmic Theater, maar ook aan het woord multicultureel.” Boston grijnst: “Dat is bijna een taboewoord. Voor mij staat MC voor een begrip uit de hip hop cultuur: master of ceremonies. Zo zie ik de rol die wij gaan vervullen in Amsterdam en binnen het Nederlandse theater. Als spreekstalmeester die uiteenlopende kunst tot een vanzelfsprekend geheel kan smeden.”
Vandaag wordt het nieuwe MC Theater officieel geopend. Dit multifunctionele gebouw aan de Polonceaukade in Cultuurpark Westergasfabriek wordt met verschillende podia, studio’s en een restaurant de uitvalsbasis van productiehuis MC. Na een officieel openingsprogramma met korte presentaties van De Laatste Dichters en theatermaker Alida Dors, muziek van Flinke Namen en Senna Gourdou, barst het feest los met de negenkoppige afrobeatband Jungle by Night en dj’s Full Crate en FS Green. Toegang tot het feest is gratis (reserveren via de website).
“MC wil verhalen van nu vertellen,” vertelt Marjorie Boston (1964). “We zijn een intercultureel productiehuis. Hoewel ik moeite heb met dat begrip – of de term ‘multicultureel’ – omdat daarmee vaak de etnische achtergrond van de makers wordt benadrukt. Voor ons is multiculturaliteit een vanzelfsprekend uitgangspunt om herkenbare verhalen te vertellen over de hedendaagse Nederlandse samenleving.”
“Na een voorzichtige start hebben we met onze laatste projecten laten zien wat we voor de stad kunnen betekenen. Een van onze artists in residence, choreograaf Alida Dors, maakte een prachtige presentatie. Ze heeft een spannende bewegingstaal ontwikkeld met invloeden uit de hip hop en breakdance,” zegt Boston trots, terwijl ze de donkere werkstudio van Dors laat zien. De balletvloer is bezaaid met een dikke laag kalkpoeder.
MC bracht nog twee succesvolle producties op de planken. BH van schrijver Mariëlle van Sauers – geregisseerd door Boston – over het gefrustreerde zelfbeeld van de moderne vrouw, en de voorstelling De laatste dichters, geïnspireerd op de revolutionaire New Yorkse straatdichters The Last Poets, die eind jaren zestig aan de wieg stonden van de hedendaagse rap. Die voorstelling ging eerder deze week in reprise.
Marjorie Boston volgde de mimeopleiding van de Theaterschool, speelde bij verschillende theatergroepen, en zat op haar vijfentwintigste in de Raad voor Cultuur. “Ik heb me altijd breed willen ontwikkelen als theatermaker en op beleidsmatig gebied. Toch stond ik altijd met één voet in de subcultuur en verbaasde me over het ongelofelijke talent in de hip hop beweging. Ik wilde die werelden samenbrengen.” In 1992 suggereerde Erik Vos (Toneelgroep De Appel) haar om een multidisciplinaire theatergroep op te richten. Dat werd Made in da Shade.
De fusie met productiehuis Cosmic Theater stamt uit 2006 en draagt sinds januari de naam MC. “Shade had een kleinere ruimte op het Westergasfabriekterrein. We wilden bewust niet in het centrum zitten, maar middenin de gemeenschap. Cosmic was in gesprek om dit pand over te nemen, wij hebben die onderhandelingen overgenomen.” Het duurde even voordat MC de ruimte kon betrekken. “Bouwplannen lopen altijd uit,” zegt Boston schouderophalend. “We leggen de laatste hand aan de inrichting, maar kunnen er full blast tegenaan.”
MC vormt creatieve kring rond de makers. “We moedigen hen aan om veel samen te werken. De hip hop cultuur kent het principe van de cypher: waarin rappers of breakdancers een kring vormen om samen een verhaal te scheppen. MC zorgt voor een totaalconcept, dat als een cypher de verhalen van onze kunstenaars kan versterken. Zoals het online magazine Mixin, of de cross-over sessies Right About Now. Zo kan je de thematiek veel breder aanbieden. Vergelijkbare initiatieven zijn zeer succesvol in New York, Parijs en Tokio, maar nieuw in Nederland. Wij zijn de voorhoede.”
Het Nederlandse theater is een eliteclubje, aldus Boston. Veel mensen willen graag naar het theater, maar herkennen zich niet in de verhalen op het podium. “Dat is doodzonde. Veel podiumkunst loopt ontzettend achter bij de ontwikkelingen in de samenleving. Daarom werken wij met oprecht geëngageerde makers, vaak van buiten de gevestigde opleidingen en kunstinstituten. We halen levende iconen in huis om hen te helpen zoals schrijver Rob de Graaf (Nieuw West), Hans Man in ’t Veld (Werktheater) en dichter Abiodun Oyewole (The Last Poets). In zo’n eclectische groep kunnen zowel de oude als de jongere generatie kunstenaars iets van elkaar leren.”
Onder leiding van Boston streeft MC naar een mentaliteitsverandering – ook bij het publiek. “Het ‘klassieke’ theaterpubliek moet op een meer inhoudelijke manier naar de verhalen van een gemengde groep makers leren luisteren. Het interculturele theater in Nederland is allang volwassen. Nu wil ik dat het publiek naar deze podiumkunst leert kijken – op een volwassen manier.”