‘Muziek is mijn therapie, de computer mijn manager’

Het Parool / Kunst & Media (7 april 2012)

Vanaf 1967 toerde bassist Franklin Madjid (1948) de wereld over met de Nederpopformatie Tee-Set. Tweede paasdag staat hij met collega-Indorockers op het podium van de Melkweg tijdens INDOmania 4.

DANIËL BERTINA

Franklin Madjid – ex-Tee-Set en op 9 april tijdens INDOmania4 met GuitarMania in de Melkweg – zet een kartonnen doos op tafel. Volgepropt met vergeelde knipsels, muziekbladen, foto’s, platen en singles. Hij pakt een oude publiciteitsfoto: de Nederpopband Tee-Set, allemaal met woest geföhnde haren en in strakke kleding, geportretteerd tegen de achtergrond van een jarenzestigbehangetje. Aan de thee.

Madjid grinnikt: “Veel van die fotografen hadden het niet goed begrepen. Tee-Set, dat had niets te maken met thee, maar met de tee uit de golfsport. Nee, niemand van ons kon golven. Geen idee waar die naam vandaan kwam. De band heette al zo toen ik erbij kwam.”

Madjid – echte naam: Abby Franklin Bart – maakte van 1967 tot 1988 als bassist deel uit van Tee-Set. Eind jaren zestig scoorde deze band met Ma belle ami een monsterhit, die in 1970 eindigde op de vijfde plaats in de Amerikaanse hitlijst. Tee-Set stond 22 keer in de Top 40, toerde de wereld over en trad op tijdens een uitzending van de Ed Sullivan Show, waar ook The Beatles en The Rolling Stones op het podium hadden gestaan.

“In Amerika werden we in limousines en helikopters door het land gesleurd,” zegt Madjid. “Je zag levensgroot op die billboards staan: Tee-Set, rockstars from Holland! Dat was kicken!”

Samen met een aantal collega Indorockers en Nederpopiconen staat Madjid op 9 april (tweede paasdag) op het podium van De Melkweg. Hier barst de vierde editie van INDOmania los. Een eigenzinnig evenement rond de hedendaagse Indische cultuur, met onder andere optredens van cabaretier Diederik van Vleuten en schrijver Adriaan van Dis. Naast veel muziek, theater, film, literatuur, beeldende kunst en Indisch eten.

Tijdens INDOmania maakt Madjid deel uit van de gelegenheidsformatie GuitarMania, met onder andere Monique & Suzanne Kleman van Loïs Lane, René van Barneveld (Urban Dance Squad) en ex-Beach Boys en Rolling Stone gitarist Blondie Chaplin. En Madjids neefje Donald, zanger van het bluesrockbandje Good Meat.

“We zijn in drie edities nogal uit onze voegen gegroeid,” zegt organisator en galeriehouder Rob Malasch (1947). “De Melkweg is een droomlocatie, met al die zalen. INDOmania is groter dan ooit, maar we worden absoluut géén tweede Pasar Malam. Bij ons geen treurige standjes en dan een beetje in de regen staan en kipsaté eten. We proberen ook de usual suspects uit de Indische cultuur een beetje te vermijden. Ik heb niets tegen Tante Lien, Anneke Grönloh of ‘Oma’ Marion Bloem, maar voor INDOmania vind ik het jongere talent veel spannender, zoals zangeres Maya Mertens.”

Malasch en Madjid zijn allebei geboren in Bandung, West-Java. Madjid: “Volgens mij zelfs in dezelfde straat. Maar we kennen elkaar uit de Amsterdamse kunst- en muziekscene. Rond de tijd van Lou Reed trokken we al veel met elkaar op.” Malasch: “Ik bewonder Franklin al jaren. Tee-Set was een van de eerste Nederlandse popiconen.”

Dat was een hele intense tijd, vertelt Madjid. “Met die hoge notering in de hitlijsten gingen er overal deuren voor ons open, en we hebben op de raarste plaatsen gespeeld. Je zat in de stroom en moest altijd present zijn, maar daar kreeg je wel veel energie van. Ik heb al die tijd in hotels geleefd, en was bijna nooit langer dan twee dagen thuis. De band repeteerde in Den Haag en we hadden daar drie discotheken, dus ik heb jarenlang op een neer gereisd. Echt waanzinnig.”

Tee Set was ook de eerste Nederlandse band die een eigen platenlabel oprichtte. Maar dat had weinig te maken met een prepunk do it yourself-ideologie, aldus Madjid. “The Beatles waren onze grote voorbeelden. Zij hadden een eigen label, dus wij wilden dat ook.”

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=nWP_Md78mk8[/youtube]

Madjid groeide op met muziek. Als tiener werd hij door zijn ooms het podium opgesleept. Op zijn vijftiende speelde hij in de Mads, en later de band James Mean – voordat hij bij Tee Set werd ingelijfd. Zijn ouders waren, zoals veel Indische Nederlanders, na de Indonesische onafhankelijkheid (1949) naar Nederland gekomen. “Ik ben eigenlijk van adel,” zegt Madjid. Hij pakt de gedetailleerde stamboom en een paar grofkorrelige familiefoto’s. “Mijn overgrootvader Soelthan Adbul Madjid – waar ik naar ben vernoemd – heerste over een deel van Sumatra. Ik ben heel streng opgevoed, want de familie kwam uit de ‘betere’ klasse. Bij ons thuis mocht bijvoorbeeld géén Maleis worden gepraat. Waarom? Dat heb ik nooit durven vragen.”

Madjid heeft veel geleerd van zijn periode bij Tee Set. “Voor veel mensen in de industrie draaide de muziek niet om de muziek, maar puur om het geld verdienen. Als we ons meer met de zakelijke kant hadden bemoeid was het misschien anders gelopen. Maar ik houd vast aan al de goede herinneringen, en treed nog elke week op. Muziek is mijn therapie. En nu is mijn computer mijn manager. Die kan me niet belazeren.”

INDOmania 4. Melkweg Amsterdam (diverse zalen). Maandag 9 april. Aanvang 14.00 uur. Afterpary tot 04:00 uur. www.melkweg.nl