Het Parool (16 november 2011)
Pim Hermeling is de ideeënman achter 16CC. In dit nieuwe café aan het Kadijksplein brengt hij hedendaagse kunst, arthousefilms en goede wijn samen.
DANIËL BERTINA
Hij doet er laconiek over, maar Pim Hermeling (Arnhem, 1968) is een selfmade man. Een blauwe maandag studeerde hij voor econoom, maakte zijn studie niet af en rolde in de filmmarketing.
Met succes. In een paar jaar tijd startte hij de filmdistributiebedrijven A-Film en Wild Bunch Benelux, bedacht de mediabroedplaats Pand Noord, en (ver)kocht tussendoor nog een paar horecazaken. “En ik heb nog wat lopende vastgoeddingetjes.”
Nu opent Hermeling ‘zijn’ 16CC, een nieuw cultureel café aan het Kadijksplein. 16CC is voorzien van een intiem filmzaaltje met twintig stoelen, zithoekjes met knusse loungebanken, beeldende kunst aan de muur, en ruimte voor optredens van schrijvers, muzikanten en Bekende Nederlanders. “In deze huiskamersfeer breng ik mijn drie grote passies samen: hedendaagse kunst, mooie arthousefilms, en goede wijn.”
De naam 16CC slaat deels op het huisnummer. “En CC kan alles betekenen. Cinema, cultuur, maar ook vooral critics choice. Er is in het culturele aanbod vaak zoveel te kiezen dat mensen door de bomen het bos niet meer zien. Daarom nodig ik elke maand een interessante gast uit om een aantal films te selecteren, die in 16CC op het ‘menu’ komen te staan.”
Deze maand zal Thomas Acda het spits afbijten als filmgids. Tot aan het eind van het jaar is in 16CC ook The crypt of civilisation te zien (en te koop). Een vervreemdende fotoserie van kunstenaar Leonie Linotte – pas afgestudeerd aan de Gerrit Rietveld Academie.
In 1999 startte Hermeling het filmdistributiebedrijf A-Film. Eén jaar later stuitte hij op een immens kantoorpand in Amsterdam Noord: dit werd het mediacomplex Pand Noord. “Toen ik met A-Film begon zocht ik duizend vierkante meter om mijn bedrijf te kunnen huizen,” aldus Hermeling. “De makelaar had nog een pand in de aanbieding, maar wél vijf keer zo groot. Dat leek me geweldig. Ik vond een aantal partners om het idee te realiseren.”
Samen met binnenhuisarchitect Ronald van Rooij maakte hij de blauwdruk voor dit bedrijfsverzamelgebouw, waar nu 47 creatieve ondernemingen hun thuisbasis hebben. Het leverde hem in 2002 de ondernemersprijs van Amsterdam-Noord op.
In de tussentijd sleepte A-Film een aantal kaskrakers de Nederlandse bioscopen binnen, zoals de blockbuster The lord of the rings -trilogie. In 2009 verkocht Hermeling zijn aandeel in A-Film en kort daarna stampte hij Wild Bunch Benelux uit de grond: een distributiebedrijf voor eigenzinnige arthousefilms zoals The Wrestler (2008), Antichrist (2009) en De helaasheid der dingen (2009).
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=5q5yH0P5oZw[/youtube]
Hermeling woonde jarenlang in Utrecht, maar keerde die stad acht jaar geleden de rug toe. “Als je in de filmdistributie een rol van betekenis wil spelen, moet je gewoon in Amsterdam zitten. Op een gegeven moment liep ik ‘s zondags door Utrecht en het was echt muisstil op straat. Totaal geen reuring. Toen was het duidelijk: op naar Amsterdam, ook om te wonen.”
Los van al zijn werk in de filmwereld ging Hermeling zich ook bezighouden met een oude liefde uit zijn studententijd: de horeca. “Ik reis heel veel, eet vaak buiten de deur, en heb in een paar legendarische clubs in Parijs en New York veel inzichten over de horeca opgedaan. Maar ik ben vooral de ideeënman op de achtergrond. Voor de bedrijfsleiding heb ik hele goede mensen gevonden.”
Nu is hij met twee zakenpartners eigenaar van Café Orloff, ook gevestigd aan het Kadijksplein. Zelf woont hij om de hoek. “Ik was al aan tijd met de gemeente in gesprek om van het Kadijksplein weer een écht plein te maken. Met een gezellig terras, in plaats van een stuk straat vol lelijke parkeerhavens. Want dit een prachtige locatie, met die oude ophaalbrug en het uitzicht op het scheepvaartmuseum.”
Om zijn terras verder te kunnen uitbreiden liet Hermeling zijn oog vallen op het aangrenzende Restaurant Teatro. Toen Teatro onlangs haar deuren moest sluiten, stond Hermeling klaar om ook dit pand te annexeren. Nu huist hier 16CC.
“Het klinkt misschien een beetje flauw, maar ik verdien mijn geld niet door bier te verkopen – daar heb ik de filmdistributie en mijn vastgoed voor. Ik heb 16CC opgericht puur omdat ik het leuk vind.”
Door te hameren op hoge kwaliteit wil Hermeling vermijden dat 16CC zal worden bestempeld als het zoveelste hippe Amsterdamse loungecafé.
“Hip – dat staat voor mij voor vergankelijkheid en nietszeggende oppervlakkigheid. Met behulp van vormgever Ronald van Rooij wil ik hier juist een unieke sfeer scheppen, waarin mensen zich meteen thuis voelen. Alsof ze hier al jaren kind aan huis zijn.”