Als al na het eerste kwartier de helft van de middenrij de zaal uitvlucht, en je kijkt op je horloge, en je denkt, mijn god we moeten nog ruim vijf uur, dan is er iets grondig mis met de voorstelling.
Allereerst. Het klinkt geweldig. Elke behoedzame aanslag, of zelfs de kleinste aanraking van de instrumenten is hoorbaar, en er ontstaat een enorme diepte in het geluid.
In ‘Cineastas’ gaan vier films een eigen leven leiden, en sleuren hun makers mee. Realiteit en film lopen in elkaar over, totdat zowel de films als de makers fundamenteel veranderd zijn. Dat zorgt twee uur lang voor heel knap theater, maar het is wel opletten geblazen.
Olivier van der Zee maakte Encierro, een spectaculaire 3D-documentaire over het Spaanse stierenrennen. ‘Voor een dag ben je een halfgod’.
Met kunstproject 07:05:1945 reconstrueert Ronald van Tienhoven de tragische schietpartij op de Dam, twee dagen na de bevrijding, waarbij tientallen mensen om het leven kwamen.
Na bijna 20 jaar houdt galeriehouder Rob Malasch het voor gezien. Hij gooit het overschot aan opgeslagen kunst in de verkoop, daarna is het basta.
Vandaag zit bij Het Parool tijdschrift De vriend van Castrum Peregrini. Deze culturele instelling ‘voor de fijnproever’ zoekt het grote publiek op, met een nieuw programma over vriendschap.
Met ruim 30 collega’s betrok street artist Max Zorn een loods tegenover de vrijplaats Amsterdam Roest. In een paar dagen stampte hij de groepsexpositie Stick together uit de grond. ‘We hebben de boel hier mogen volknallen met werk.’
Fysiotherapeut Han Luyckx schreef Effe zitten, een boekje over meditatie. De eerste versie bleek onleesbaar, maar de tweede is ‘ in klare Hollandse taal’.
Stadsdichter Menno Wigman vroeg vijf woordkunstenaars met hem op De avond van de stasdsdichter, 9 maart, te vertellen over hun band met Amsterdam. ‘Zoals de meesten heb ik een haat-liefderelatie met de stad’.