Het Parool / Kunst & Media (6 januari 2011)
De flamboyante cabaretier Sven Ratzke is gastheer van DeLaMar Late Night, een show waarin hij optreedt met gasten uit de podiumkunsten.
DANIËL BERTINA
Als een pauw komt Sven Ratzke het podium van het Bimhuis opstruinen. Drie nietsvermoedende bejaarde mannen op de eerste rij worden vol op de mond gezoend – overigens zonder protest. Ratzke zwalkt zingend over de bühne, gestoken een strak jasje met schoudervullingen, hoge hakschoenen en een hoed met belachelijk grote verenpluim – die hij bij het tweede nummer, het rauwe bluesy Deutsches sexappeal achteloos wegsmijt. Met zwierige armzwaaien en kronkelende handgebaartjes dirigeert hij het publiek, terwijl zijn strakke band een eigenzinnige combinatie speelt van glamrock, soul, cabaret, blues, jazz, reggae en schlager. Er ontstaat een rokerige nachtclubsfeer.
De half Duitse, half Nederlandse entertainer Sven Ratzke (1977) is vanaf de eerste week van januari elke zaterdagavond de gastheer bij DeLaMar Late Night: een nachtelijk theaterprogramma in het DeLaMar Theater. Elke week ontvangt Ratzke hier bijzondere artiesten uit de podiumkunsten, en geeft een optreden. In het Bimhuis gaf hij een voorproefje.
“Het wordt een latenightshow in nachtclubsetting met mij als rode draad – net zoals de rol die ik speelde in de musical Cabaret,” vertelt Ratzke de volgende dag. “Ik ontvang speciale gasten, van underground tot mainstream, en samen geven we een spontane show weg. Elke avond totaal anders. De cast van La cage aux folles, Ellen ten Damme, Wouter Hamel en Simone Kleinsma zullen de revue passeren. Maar ik wil maar één grote naam per keer – anders kan ik al die ego’s niet aan.”
Podiumbeest Ratzke had een vaste stek in de Berlijnse nachtclub Bar jeder Vernuft en op het Edinburgh Fringe Festival, waar bij eerder vergelijkbare late night shows presenteerde. Daarnaast toert hij door Europa met zijn soloshow dEBUT.
“Nachtclubs zijn fascinerende, magische plaatsen waar alles mogelijk is en stijlen in elkaar overvloeien. Ik had al langer het idee om zoiets ook in Amsterdam op te zetten. Op theatergebied is hier na elf uur ’s avonds niets meer te beleven.” Fons Bruins, directeur van DeLaMar, had daar wel oren naar Ratzkes plan. Tot en met april neemt Ratzke de DeLaMar Late Night voor zijn rekening. Daarna neemt iemand anders het over.
Ratzke debuteerde in 1999 op Theaterfestival Boulevard in Den Bosch. “Sindsdien speel ik honderd voorstellingen per jaar. Het klinkt misschien arrogant, maar als kind was het meteen al duidelijk dat ik de bühne op zou gaan. Du kannst alles sein is mijn credo. Ik laat me door niemand vertellen dat iets écht niet kan. Als het publiek met je meegaat, dan kan alles.”
Terug naar het Bimhuis. Ratkzes flamboyante podiumpersonage lijkt een liedfeskind van David Bowie en de Britse komiek Eddie Izzard – vergelijkbare heteroseksuele huisvaders die zich op het podium hullen in verwarrend androgyne glitteroutfits, hoge hakken en dragqueenmake-up. Zijn zang danst van scheurende blues naar deathgrunt, jazzy scatzang en jaren tachtig hardrockgegil. I put a spell on you van Screamin’ Jay Hawkins gaat over in een bizarre en geestige collage van oneliners van Britney Spears, Meat Loaf, Hot Chocolate, The Human League en Mariah Carey. Klassiekers van Tom Jones en Joy Division komen totaal verbasterd voorbij. Allemaal auf Deutsch.
In de conferences spreekt Ratzke een mengelmoes van vreemde Duitse dialecten, Engels met vet Duits accent. Sarcastische terzijdes komen in het Nederlands. Er wordt hard gelachen wanneer hij op vileine manier, naast de toeschouwers op de eerste rij, ook het Bimhuis als bastion van de experimentele freejazz in de zeik neemt. “Op dit podium hebben àl die jazzlegendes gestaan. Zoals…” Hij mompelt een aantal onverstaanbare Amerikaanse namen. Ratzke, hitsig kreunend: “Ik wil naakt over het podium rollen, zodat al hun lichaamssappen aan me blijven kleven.”