Het Parool / Kunst & Media (23 juni 2012)
Met de show Speed gaat Holiday On Ice voor één keer op de experimentele toer. Met Meer rock ‘roll op en boven het ijs.
DANIËL BERTINA
Het is nog maar de warming up, maar kunstschaatser Rohene Ward en zijn collega Mauro Bruni lijken over het ijs te vliegen. Achteloos en zwierig maken ze waanzinnige, kungfu-achtige sprongen, spins en haarscherpe bochten. Geschaafde snippers ijs spatten in het rond, terwijl de technici onverstoord doorknutselen aan een defect projectiescherm. Na een intense tournee van negen maanden is Speed, de nieuwe schaatsshow van Holiday on Ice, neergestreken in de Zénith Arena in het Franse Lille. Vanaf 18 oktober toert Speed vier weken door Nederland, en is te zien in Utrecht, Den Bosch, Amsterdam en Rotterdam.
Creative director Bart Doerfler kijkt naar de capriolen van zijn schaatsers en glimt van trots. Speed is zijn eerste productie voor Holiday On Ice: een megaconcern met een 70-jarige traditie van wereldberoemde schaatsshows. Doerfler: “Op basis van mijn shows in Las Vegas en het Hard Rock Theme Park werd ik benaderd om een meer experimentele draai aan deze nieuwe productie geven. Met meer rock ’n roll, sexy spektakel en snelheid. Een show die ook spannend is voor mensen die helemaal niets met schaatsshows hebben.”
Elke regisseur die benaderd wordt door Holiday On Ice krijgt een dik draaiboek in handen, met daarin de eisen en richtlijnen waaraan een nieuwe show moet voldoen. Zo ook Doerfler. Ondanks dat hij, naast zijn carrière als gelauwerd regisseur in de Amerikaanse showdans, ook in de film- en televisie-industrie zijn sporen al had verdiend. Doerfler: “In dat draaiboek stuitte ik meteen op het woord speed: de show moet een hoog tempo hebben. Dat was voor mij genoeg. Ik wilde een voorstelling maken over de snelheid van onze moderne maatschappij. Vol adrenaline.”
Speed bevat allemaal nieuwe elementen binnen het beproefde Holiday On Ice concept, naast de bekende theatrale schaatscapriolen, razendsnelle verkleedpartijen en muzikale bombast. Aan de hand van tien thema’s – zoals Speed of instinct, Speed of the city, Speed of Thrill of Lightspeed – komen nu ook strakke showdans, videoprojecties, een shorttrackrace, halsbrekende acrobatiek en vuur- en motorstunts voorbij. Dit alles wordt opgezweept door een knallende soundtrack van componist en oud Prix de Rome winnaar Stephen Emmer.
Het is ook Emmers eerste ijsshow. “Ik heb veel ervaring met het maken van leadermuziek voor televisie. Maar Speed was écht even wat anders, want daar moest ongeveer drie uur veelzijdige muziek voor worden geproduceerd. In allerlei stijlen: van rock ’n roll tot techno en big band jazz. Het was een enorme uitdaging om die muziek – binnen de richtlijnen van de show – toch zo interessant, rauw en spannend mogelijk te maken. Daarom worden alle nummers gespeeld en gezongen door artiesten die ook echt uit die verschillende genres afkomstig zijn. Dat is heel belangrijk, want anders klinkt het al gauw als een slechte imitatie. We moesten wel nog even de Holiday On Ice overtuigen.”
[youtube width=”600″ height=”485″]http://www.youtube.com/watch?v=piCJZv3RUWc[/youtube]
Negen maanden lang leefde de cast en crew samen. Als een familie, zegt danser Rohene Ward voorafgaand aan de voorstelling. “Speed voelt niet als een gewone show waarbij iedereen z’n nummertje doet en weer vertrekt. Bart benadrukte dat wij – als sterren – ook gewoon mee moeten dansen in de groepsnummers. Het voelt daardoor veel meer als collectief. Hij heeft een groot risico genomen door al die verschillende disciplines te combineren, maar gaf tegelijkertijd iedereen het vertrouwen dat het goed zou uitpakken.”
Danseres en line captain Kari Lorenzen haakt in. “Elke week staan we in een andere stad, dus je bent heel erg op elkaar aangewezen. Natuurlijk is er een element van competitie en houden we elkaar scherp. Maar we leven, ademen, zweten en bloeden ook samen. Dat schept een bijzondere band. Ik hoop dat het publiek dat ook zal ervaren.”
Terug naar Speed, één uur voor aanvang. Aan het plafond van de Zénith Arena hangt een soort ruimteschip bestaande uit opgeblazen ballonnen in de vorm van mechanische motoronderdelen, opgehangen in een insectachtig skelet. Doerfler: “Het moet een tankstation in de toekomst voorstellen, in de stijl van Mad Max. Maar als mensen dat niet meekrijgen is het geen ramp. Het gaat om de sfeer.”
Het meest complexe deel van de voorstelling vindt plaats boven het ijs. Niet erop. Voor een speciaal nummer balanceert het acrobatenechtpaar Alyssa en David Gray op de wheel of death: een ijzeren kooiconstructie, draaiend als de wijzers van een klok. Metershoog boven het ijs, zonder vangnet. Doerfler lacht: “Het rad des doods? Dat klinkt me iets té akelig, laat ik het maar niet beheksen. Ik houd het liever op wheel of excitement.”