Het Parool / Kunst & Media (17 oktober 2012)
Nobody Beats The Drum kreeg in de VS en Canada de mensenmassa’s aan het dansen. Morgen staat het dancetrio sinds lange tijd weer in Amsterdam.
DANIËL BERTINA
“Zo’n vergezicht is niet verkeerd,” zegt Jori Collignon (1981), één van de muzikanten van Nobody Beats The Drum, dat morgen optreedt in de Melkweg, op het Amsterdam Dance Event. Hij gebaart naar het waanzinnige uitzicht over Amsterdam West.
Al een paar jaar woont hij antikraak in het voormalige Elseviergebouw in Bos en Lommer, en heeft inmiddels de hele negende verdieping geannexeerd als woon- en studioruimte. Die staat vol met synthesizers, computers, een stel gammele piano’s, een drumkit, opnameapparatuur, meters kabels en zelfs een gigantisch Indonesisch klokkenspel. Collignon lacht: “Het is de bedoeling om daar een sample vanaf te halen, maar dat is er nog niet van gekomen. Met zoveel ruimte ga je rare dingen doen. Vooral héél veel vreemde dingen verzamelen.”
Nobody Beats The Drum speelt een eigenzinnige, eclectische mengelmoes van hiphop, breakbeats, dance, acid en elektronica. In 2003 won de band – behalve Collignon bestaande uit beatmaker Sjam Sjamsoedin (1981) en filmmaker/vj en Rogier van der Zwaag (1982) – de Grote Prijs van Nederland. Tot hun eigen verbazing. Ze hadden slechts twee keer eerder samen op het podium gestaan. Morgen is de eerste show in Amsterdam sinds de release van hun tweede album Currents, eind vorig jaar.
Een paar maanden geleden doorkruiste de band op tournee het hele Noord-Amerikaanse continent. In amper 9 weken legden ze 20.000 kilometer af. Van New Jersey tot Vancouver kregen ze de uitzinnige mensenmassa’s aan het dansen. Eerder dit jaar deden ze al een voorproefje: een kortere tour waarbij smaakmakende festivals als het Texaanse South by Southwest en het Ultra Music Festival in Miami werden aangedaan. En deze zomer stonden ze op Lowlands, ook een lang gekoesterde droom.
“Met onze eerste echte grote tournee in de VS wilden we gelijk een vette indruk maken door het hele land te bespelen,” zegt Sjamsoedin. “Het had wel een lekker do-it-yourself gevoel; met drie bandleden en een tourmanager opgepropt in een busje.”
Op Amsterdam Dance Event presenteert Nobody Beats The Drum een uitgebreidere versie van de Amerikaanse show: de 333-inch tour. Collignon: “We hebben die set al vaak gespeeld maar nog nooit in Amsterdam. Nu is het vooral een kwestie van veel slijpen. Ik denk dat deze show strakker wordt dan ooit.”
Sinds het winnen van de Grote Prijs heeft de band, die zijn wortels heeft in de levendige, hechte muziekscene van Utrecht, een hele lange aanloop genomen om op dit punt te belanden, zegt Rogier van der Zwaag. Hij is verantwoordelijk voor de visuals van Nobody Beats The Drum: de hilarische videoclips en de ontregelende, opzwepende film- en animatiebeelden tijdens de concerten. “We hebben onze tijd genomen om ons geluid op organische manier verder te ontwikkelen. Nu voelt het inderdaad een beetje als een tweede start.”
[youtube width=”605″ height=”490″]http://youtu.be/Ntc4l-poovo[/youtube]
Nobody Beats The Drum staat met één been in de dancewereld en met de andere in de alternatieve bandjesscene. “Maar we zijn vooral een echte liveband,” zegt Collignon. “Niet alleen maar een stel dj’s. We proberen altijd om onze muziek interessant te houden om zélf live te spelen.”
“Daarbij maken we gebruik van een soort muziekrobot; een programma dat de basis legt voor onze nummers. Vervolgens kunnen we daar van alles aan vervormen en veranderen. Al improviserend kunnen we zo inspelen op de energie van het publiek. De livesetting is voor ons ook hét moment om nieuwe dingen uit te proberen.”
De titel van hun show verwijst naar de negen manshoge projectieschermen (met een gezamenlijke beeldbreedte van 333-inch) die het optreden van Nobody Beats The Drum een extra visuele dimensie geven.
Van der Zwaag: “De stellage van projectieschermen is geïnspireerd op de rare uitvindingen van die markante wetenschapper Nikola Tesla.” Sjamsoedin: “We noemen dit bouwwerk dan ook: the amazing 333-inch telenovem automaton.” Collignon haakt in: “Want het is onze versie van een reizend rariteitenkabinet. Dat willen we nu aan het Nederlandse publiek tonen.” Hij grijnst: “Mét het Amerikaanse woestijnzand dat er nog aankleef.”
De eerste paar albums en lp’s van Nobody Beats The Drum kwamen uit op kleine, bevriende platenlabels. Collignon: “Er is nu ook serieuze aandacht vanuit de Verenigde Staten. Het is spannend, maar we kunnen er nog niet zoveel over zeggen. Het is natuurlijk altijd de vraag of die gouden bergen die ons worden beloofd weer tegen de grond worden gebulldozerd.” Van der Zwaag: “Maar nu zijn we wel toe aan die grote sprong voorwaarts.” Sjamsoedin grijnst: “En volgend jaar zijn we rijk? Toch?”
Nobody Beats The Drum speelt op 18/10 in de Melkweg tijdens Amsterdam Dance Event. www.nobodybeatsthedrum.nl